DANILO VUKSANOVIĆ
Viši konzervator – restaurator dela na papiru, programski direktor GMS
Galerija Matice srpske, Novi Sad
Muzejski mislilac - Inovativne delatnosti
kao model za novu muzejsku profesiju
Pored svojih redovnih aktivnosti u oblasti konzervacije i restauracije papira, Danilo Vuksanović obavlja funkciju programskog direktora i urednika edicije Tradicija i savremeno stvaralaštvo u okviru koje se organizuju inovativni umetničko – muzejski projekti koji spajaju muzejske teme i resurse sa savremenim umetničkim stvaralaštvom u saradnji sa brojnim saradnicima.
Kao programski direktor, sa kolegama iz Galerije Matice srpske zadužen je za učešće u kreiranju umetničke vizije i programske koncepcije Galerije Matice srpske, aktivno učestvuje u realizacijama programskih aktivnosti, učestvuje u organizaciji i realizaciji muzejskih akvizicija, kao i u drugim redovnim muzejskim aktivnostima. Posebno važan projekat, i razlog za kandidaturu za Muzejskog stručnjaka, predstavlja doktorska izložba Matrica. Monologija Danila Vuksanovića koja je realizovana od 24. oktobra 2020. godine do 2. aprila 2021. godine u Galeriji Matice srpske, koja predstavlja zbirku klišea Galerije Matice srpske kroz prizmu savremene umetnosti. Izložba je otvorena na Dan Galerije Matice srpske u periodu ograničenih programskih mogućnosti izazvanih pandemijom Kovid-19 virusom, ali je uprkos uslovima rada postigla značajan uspeh, pogotovo u prostoru pratećih aktivnosti stručnih vođenja koja su se održavala svakog petka kada su zvanične mere to dozvoljavale.
Intermedijalna izložba Matrica. Monologija Danila Vuksanovića predstavlja inovativan muzejski projekat koji spaja naizgled sekundarne muzejske resurse i savremeno stvaralaštvo kroz autorsku interpretaciju, ali i kroz otvoreni dijalog autora, kolega, stručne javnosti i publike kroz bogat prateći program koji preispituje važna aktuelna pitanja smisla postojanja muzeja, savremenog stvaralaštva i položaja umetnika u društvu.
Autor izložbe nastupa u višestrukoj ulozi - kao umetnik, kustos, mislilac, medijator i interpretator, čime preispituje uloge i mogućnosti muzejskih aktivnosti i zvanja i nudi nove modele delovanja u okviru muzejske delatnosti. Svaki segment izložbe i postavke brižljivo je promišljen i postavljen u izložbeni prostor, a kroz stručna vođenja i javne dijaloge naglasak je stavljen na demistifikaciju procesa nastanka izložbe kao značajnog a nevidljivog dela projekta. Za polaznu tačku autor je izabrao, do sada, nepoznatu i neobrađenu zbirku klišea iz kolekcije Galerije Matice srpske kojom preispituje život predmeta u muzeju i ukazuje na važnost simbola prošlosti kao modela za stvaranje u aktuelnom umetničkom trenutku. Pored originalnih klišea, tematski povezanih sa istorijom, dometima i poslanjima Matice srpske, na izložbi su predstavljene i njihove reinterpretacije – nova umetnička dela stvorena postupcima citatnosti i aproprijacije. Izložene slike, objekti, crteži, animacija/muzika, instalacija ormana za klišee, prikazuju materijalizovane, refleksivne komentare kojima se ne podražava osnovni prikaz matrice kao nosioca slikovne informacije. Radovi su nova čitanja starih značenja ali i reanimacija sekundarnih oblika remek-dela kojima autor pred javnost iznosi svoja opažanja, razmišljanja i viđenja.
Uvodni, stožerni kamen doktorske izložbe je litografski kamen Milivoja Nikolajevića, slikara, upravnika Galerije Matice srpske i predsednika Matice srpske. Na njemu je ispisana prva rečenica obraćanja zamišljenog pisma upravnice Galerije Matice srpske dr Tijane Palkovljević Bugarski Milivoju Nikolajeviću: Poštovani gospodine Nikolajeviću... Litografski kamen je transfer komunikacije između dva, ne toliko udaljena vremena, u okvirima temporalnosti muzejskog prostora. U pismu je iskazano poštovanje prema prethodniku i naveden credo delovanja Galerije Matice srpske.
Naslovni zid sa fijokama predstavlja svojevrsnu autorsku kreativnu igru prvog vizuelnog kontakta posetilaca sa izložbom, gde se koriste fijoke ormana u kojem se čuvaju klišea – muzejski resurs koji je polazište za izložbu. Polu izvučene i nasumično postavljene fijoke sugerišu operativnu radnju i radoznalost muzejskog radnika u otkrivanju sadržaja kao intrigantnog materijala za javno delovanje, i pozivaju posetioce da i sami otvore figurativne fijoke i otkriju muzejske tajne.
Cinkografija Uroša Predića - Laza Kostić koji žonglira ništicama, transformisan je u nekoliko različitih medija – iz klišea u sliku, otisak i umetnički objekat. Transformacijom se preispituje status umetničkog dela, odnosno u ovom slučaju status klišea koji nije umetničko dela, ali se interpretacijom, transformacijom u druge medije i izlaganjem menja funkcija čime kliše dobija drugo značenje kroz višemedijsku analizu likovnosti i simboličku interpretaciju.
Orman u kojem su odložena i čuvaju se klišea, izložen je u sastavu izložbe kao umetnički eksponat, čime je promenjen status ormana iz funkcije nameštaja, odnosno smeštajnog objekta, u interaktivni umetnički objekat koji na simboličkom planu ilustruje mističnost, i uveličava frazu „skrivenih muzejskih blaga” koji su u ovom slučaju stavljeni publici na raspolaganje da na ilustrativan način steknu uvid u resurse muzeja od naizgled sekundarnog značaja.
Animacija Srđana Radakovića sačinjena od predložaka za slike (crteži i skice) upotpunjena autorskom muzikom Gorana Trajkoskog namenski komponovane za animaciju, dinamizuju pluralitet skica kao ilustraciju procesa vizuelnog razmišljanja autora izložbe, energičnom smenom brojnih fotografija i crteža upućuje na sasvim drugi medij, i predstavlja svojevrsnu animiranu senku suterensko-muzejskog ormana.
Logo izložbe – košnica (simbol Matice) uokvirena Uroborosom, zmijom koja jede svoj rep i simboliše neprekidni proces preispitivanja i vraćanja na početak, izrađen je u formi uvećanog pečata odnosno umetničkog objekta i sastavnog dela izložbe. U okviru pratećeg programa i stručne interpretacije izložbe, pečat je grafičkom metodom otiskivan i deljen publici kao suvenir, čime je na performativan način, dodatno približen misaoni i stvaralački proces izložbe.
Sastavni deo pripreme svake autorske umetničke izložbe su crteži i skice koji predstavljaju predloške za umetničke radove ali i beleže proces razmišljanja autora. Izloženi su istovremeno i kao umetnički radovi ali i kao umetnička dokumentacija ponuđena na slobodno listanje posetiocima kako bi se kroz direktan kontakt sa skicama sugerisao razmišljanje o muzejskim i stvaralačkim temama i podstakla radoznalost publike.
Stručna vođenja i dijalozi, nisu organizovani kao klasična obrazloženja izložbe, već se, kroz tematski raznovrsan program predstavljao stvaralački proces koji nije vidljiv, približio smisao teme. Sva vođenja su se bavila različitim aspektima izložbe, a teme razgovora sa saradnicima na izložbi su obuhvatili pitanja uloge muzeja u društvu danas, šta sve predstavlja resurs muzeja za realizaciju programske delatnosti, odnos između pozicije umetnika/autora i muzejskog radnika odnosno kako istovremeno ili paralelno delovati kao umetnik i muzejski radnik.
PDF Kataloga izložbe